Druiven, een dodelijke vijand voor uw hond: hoe vergiftiging te voorkomen?

Hoewel druiven worden beschouwd als een natuurlijke en ongevaarlijke traktatie, kunnen ze in feite dodelijk zijn voor sommige honden. Zelfs een kleine hoeveelheid druiven kan nierfalen veroorzaken dat fataal kan zijn voor het dier, en dit geldt ongeacht de vorm waarin het fruit wordt ingenomen. De toxiciteit varieert van hond tot hond en het is soms moeilijk om de oorzaak van de symptomen vast te stellen als het dier een staande tros druiven heeft gestolen. Katten zijn niet immuun voor deze toxiciteit, aangezien de inname van druiven ook gezondheidsproblemen kan veroorzaken.

De toxiciteit van druiven verschilt van dier tot dier

Zelfs na wetenschappelijke studies blijft het actieve bestanddeel dat verantwoordelijk is voor de toxiciteit van druiven voor honden tot op heden onbekend. Deze toxiciteit komt pas sinds kort voor bij onze huisdieren, sinds de jaren 2020. Ongeacht of de druif ontpit of pitloos is, gedroogd of geperst, thuis geteeld of van een professionele wijngaard, het gif in de vrucht kan het spijsverteringsstelsel en de nieren van het dier aantasten. Alle hondenrassen zijn gevoelig voor deze vergiftiging, en een hond die de vrucht bij een eerste inname verdraagt, kan bij een tweede of derde inname ernstige complicaties krijgen.

Uit onderzoek is gebleken dat het toxine in druiven aanwezig is en dit is het enige bewijs dat tot dusver is gevonden. Sommige deskundigen speculeren echter dat een met aspirine vergelijkbaar element in het fruit aanwezig is, waardoor de bloedstroom naar de nieren afneemt. Deze theorieën blijven echter speculatief omdat de giftige stof nog niet onomstotelijk is geïdentificeerd. Het is daarom onmogelijk te weten of uw hond deze "traktatie" kan verdragen. Hoewel sommige honden kleine hoeveelheden druiven kunnen verdragen, kunnen andere al vergiftigd worden door een paar druiven uit een tros. Daarom is het raadzaam om druiven in het dieet van de hond helemaal te vermijden en ze te classificeren als giftig voedsel voor honden.

Wat is de gevaarlijkste vorm van druiven voor honden?

Druiven zijn giftig, hoe ze ook worden geconsumeerd, en zelfs een kleine hoeveelheid kan dodelijk zijn voor een hond van minder dan 10 kg. Alle soorten druiven, maar ook bereid voedsel dat de vrucht bevat, kunnen vergiftiging veroorzaken. Kortom, druiven zijn in al hun vormen een potentieel gif voor onze viervoeters, of ze nu hond of kat zijn.

• Met of zonder zaden, en met of zonder schil.
• Gekonfijt of gedroogd.
• De druiven kunnen rood of wit zijn.
• Commercieel verkrijgbaar of van de eigen wijngaard of die van de buurman.
• Van biologische of conventionele landbouw.

Zelfs na te zijn gekookt of bereid, blijven druiven een potentiële bron van vergiftiging voor honden. Granen, brood, gebak of gerechten die druiven bevatten, verminderen niet hun giftigheid voor onze hondachtige metgezellen.

De symptomen van druivenvergiftiging kunnen variëren afhankelijk van de grootte, het ras en de leeftijd van de hond. In het algemeen echter kan 10 tot 50 gram verse druiven per kilogram lichaamsgewicht fataal zijn voor het dier. Voor een hond van 10 kg kan één tros druiven dus levensgevaarlijk zijn. Sultanarozijnen worden als het giftigst beschouwd, aangezien een klein handjevol van een paar gram een ernstige voedselvergiftiging kan veroorzaken.

Wat zijn de tekenen dat mijn hond vergiftigd is door druiven?

Hoewel een enkele druif bij uw hond of pup misschien geen symptomen veroorzaakt, kunt u deze het beste vermijden om elk risico te vermijden. Bij inname en gevoeligheid voor het toxine in de vrucht kunnen binnen 6 tot 24 uur maag-darmverschijnselen optreden:

• Misselijkheid;
• Vomissements ;
• Diarree;
• Ernstige buikpijn.

Het is vermeldenswaard dat als uw hond slechts enkele uren na het eten van druiven braakt, u onverteerd fruit in zijn braaksel of ontlasting kunt aantreffen.

Dan kunnen andere, meer algemene symptomen optreden:

• Extreme vermoeidheid;
• Perte d’appétit ;
• Le chien a soif et boit énormément ;
• Ataxie, of slechte coördinatie van bewegingen, vereist dringend overleg.

Wanneer uw hond bedwelmd is door druiven, kan hij last hebben van intense dorst of polydipsie, wat vaak gepaard gaat met een lage urineproductie. Deze oligurie kan overgaan in anurie, waarbij de hond helemaal niet meer kan plassen. De symptomen kunnen ook onderkoeling, uitdroging en coma zijn. De nierfunctie wordt vaak aangetast wanneer de hond moeite heeft met plassen. Acuut nierfalen kan binnen 24 tot 72 uur optreden, wat een levensbedreigende noodsituatie is. De nieren hebben een lage regeneratiecapaciteit, wat betekent dat de schade door vergiftiging onomkeerbaar kan zijn. Alleen uw dierenarts kan de prognose bepalen op basis van de reactie van uw hond op de behandeling, de symptomen en de lichamelijke conditie.

Wat te doen bij druivenvergiftiging bij honden?

Het is raadzaam onmiddellijk contact op te nemen met uw dierenarts als u uw hond betrapt op het eten van een druif of als u hem per ongeluk een druif hebt gegeven. In geval van vergiftiging door een gifstof is de algemeen gebruikte regel de 3-T-regel.

De 3 T's regel voor het omgaan met druivenvergiftiging of enig ander gif:

• Tijd: Handel snel om het leven van uw huisdier te redden. Probeer uw huisdier niet te behandelen of te genezen zonder een professionele dierenarts te raadplegen.
• Telefoon: neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts of veterinaire hulpdienst als u vermoedt dat uw huisdier druiven of een ander gif heeft binnengekregen.
• Toxine: Als u het weet, breng de persoon met wie u spreekt dan op de hoogte van de stof of het toxine dat is ingenomen, evenals de hoeveelheid en het tijdstip van het incident.

Hoe sneller wij reageren en hoe nauwkeuriger de informatie is die uw dierenarts krijgt, hoe sneller hij kan ingrijpen om uw hond te redden.

Hoe wordt vergiftiging vastgesteld door een dierenarts?

Aangezien de oorzaken van druivenvergiftiging nog onbekend zijn, bestaat er geen specifieke test om de diagnose te stellen. Dierenartsen vertrouwen op de symptomen die uw huisdier vertoont en de informatie die u verstrekt in antwoord op hun vragen:

• Heeft uw hond ooit eerder druiven gegeten?
• Heeft u uw hond druiven zien eten?
• Aan hoeveel druiven is uw hond blootgesteld?
• Waren het verse druiven van de wijnstok of rozijnen?

Door nauwkeurige informatie te verstrekken, helpt u de dierenarts te beslissen welke verdere onderzoeken nodig zijn om de meest geschikte behandeling voor het overleven van uw hond voor te stellen, met inbegrip van bloed- en urineonderzoek.

Hoe behandelt de dierenarts druivenvergiftiging bij uw hond?

De keuze van de behandeling voor druivenvergiftiging hangt af van de toestand en de symptomen van uw huisdier. De behandeling hangt af van de tijd tussen de inname van de druif, uw oproep en de gevoeligheid van uw huisdier voor het gif. De prioriteit van de dierenarts is het stabiliseren van de toestand van uw huisdier. Als de druiven pas zijn ingenomen en u de dierenarts binnen 6 uur na de inname bezoekt, kan de dierenarts u laten braken om opname van het gif te voorkomen. Geactiveerde houtskool zal worden toegediend om het gif in de maag en darmen te absorberen. Indien nodig zal de dierenarts ook de maag leegpompen.

De dierenarts kan besluiten uw huisdier gedurende 24 tot 48 uur een infuus te geven om de nierfunctie in stand te houden. Daarnaast kan hij of zij ook medicijnen voorschrijven om de misselijkheid en het braken onder controle te houden en de bloedtoevoer naar de nieren van uw hond op peil te houden. Als uw huisdier geen urine meer produceert, kan dialyse worden overwogen, mits de nieren niet te erg beschadigd zijn.

Dieren die lijden aan druivenvergiftiging worden meestal 2-7 dagen opgenomen in een dierenkliniek. Gedurende deze periode controleren deskundigen zorgvuldig de nierfunctie van uw huisdier, beoordelen zij de reactie op de behandeling en passen zij zo nodig wijzigingen toe om de door het gif veroorzaakte schade tot een minimum te beperken.

Als uw huisdier beter wordt en naar huis mag, wordt bloedonderzoek gepland om te controleren of alles goed gaat en of de nier goed werkt.

Is het eten van druiven levensbedreigend voor mijn hond?

De prognose van uw hond hangt af van verschillende factoren, waaronder zijn gevoeligheid voor het gif en uw reactievermogen. Als u snel handelt en hem betrapt op het eten van druiven, is de prognose vrij positief. Andere factoren, zoals het aantal gegeten druiven of sultana's in verhouding tot zijn gewicht en de tijd die nodig is om te ontsmetten, spelen ook een belangrijke rol in de prognose.

Als uw hond tekenen van nierfalen vertoont, zoals polydipsie of oligurie, is dat een aanwijzing dat zijn leven in gevaar is.

Er is geen andere oplossing om uw huisdier te beschermen tegen druivenvergiftiging dan preventie. Helaas is er geen tegengif voor dit gif, dus het is het beste om ze buiten het bereik van uw huisdier te houden. Als u druivenstruiken hebt, raap dan alle druiven op die op de grond zijn gevallen, want honden kunnen worden aangetrokken door hun zoete smaak. Geef uw hond geen druivenvoer en geef niet toe aan de zoete ogen van uw gulzige huisdier. Als u uw huisdier een traktatie wilt geven, kies dan voedsel dat geen druiven of ander voedsel bevat dat schadelijk kan zijn voor uw huisdier.